Mika jest jednym z głównych minerałów tworzących skały, a kryształ ma wewnątrz warstwową strukturę, dzięki czemu ma sześciokątny kryształ płatkowy. Mika to ogólne określenie grupy minerałów miki, obejmującej głównie biotyt, flogopit, muskowit, lepidolit, serycyt i lepidolit.
Właściwości rudy i struktura mineralna
Mika jest minerałem glinokrzemianowym i dzieli się na trzy podgrupy: muskowit, biotyt i lepidolit. Moskal obejmuje muskowit i rzadziej mikę sodową; biotyt obejmuje flogopit, biotyt, biotyt manganowy; lepidolit to drobna łuska różnych mików bogatych w tlenek litu; serycyt to minerał ilasty posiadający pewne cechy naturalnego drobnoziarnistego muskowitu. W przemyśle, zwłaszcza w elektrotechnice, powszechnie stosuje się muskowit i flogopit. Głównymi składnikami miki są krzem, aluminium, potas, magnez, lit, woda krystaliczna oraz niewielka ilość żelaza, manganu, tytanu, chromu, sodu, wapnia itp. Mika charakteryzuje się doskonałą łupliwością i daje się złuszczać. Wśród nich znajdują się m.in. biotyt i flogopit mają słabe właściwości magnetyczne, a inne arkusze miki mogą również zawierać zanieczyszczenia, takie jak żelazo i mangan, i mają pewne słabe właściwości magnetyczne. Twardość w skali Mohsa wynosi 2 ~ 3, gęstość 2,7 ~ 2,9 g/cm3, powszechnie towarzyszącymi minerałami są piryt, turmalin, beryl, skaleń, kwarc, spinel, diopsyd, tremolit itp., Wśród których żółta ruda żelaza, turmalin, spinel, diopsyd itp. mają słabe właściwości magnetyczne.
Obszary zastosowań i wskaźniki techniczne
Moskal ma dobre właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak wysoka wytrzymałość dielektryczna, wysoka rezystancja, niska strata dielektryczna, odporność na łuk, odporność na korony, twarda tekstura, wysoka wytrzymałość mechaniczna, odporność na wysoką temperaturę, odporność na kwasy i zasady, dlatego jest szeroko stosowany w przemyśle. Ma szeroki zakres zastosowań; główne właściwości miki flogopitowej są nieco gorsze od miki muskowitowej, ale ma wysoką odporność na ciepło i jest dobrym żaroodpornym materiałem izolacyjnym; mika fragmentacyjna to ogólne określenie drobnej miki wydobywanej oraz pozostałości powstałych w wyniku przetwarzania i tabletkowania. ; Lepidolit, znany również jako fosfomika, jest surowcem mineralnym do ekstrakcji litu, a serycyt jest szeroko stosowany w gumie, tworzywach sztucznych, metalurgii, kosmetykach itp.
Technologia przetwarzania
Uszlachetnianie i oczyszczanie
Metody wzbogacania i oczyszczania miki różnią się w zależności od jej charakteru i rodzaju. Mika płatkowa zazwyczaj przyjmuje sortowanie ręczne, wzbogacanie poprzez tarcie, wzbogacanie kształtu itp.; pokruszona mika przyjmuje separację wiatrową i flotację, biotyt i flogopit mogą przyjmować silną separację magnetyczną, muskowit, lepidolit i serycyt mają słabe właściwości magnetyczne. Zanieczyszczenia można również usunąć poprzez silną separację magnetyczną.
01 Wybór wybierania (wskazywania).
Na przodzie wydobywczym lub na hałdzie rudy w wyrobisku wybiera się mikę oddzieloną od monomeru i ogólnie nadaje się ona do miki wielkopłatkowej.
02 Wzmocnienie tarcia
Zgodnie z różnicą między współczynnikiem tarcia ślizgowego płatkowego kryształu miki a współczynnikiem tarcia tocznego okrągłej skały płonnej, kryształ miki i skała płonna są oddzielone. Jednym z wykorzystywanych urządzeń jest sortownik płytowy skośny.
03 Uszlachetnianie kształtu
W zależności od różnych kształtów kryształów miki i skały płonnej, zdolność przechodzenia przez szczelinę sitową lub otwór sitowy podczas przesiewania jest różna, tak że mika i skała płonna są oddzielane.
04 Wybór wiatru
Po rozdrobnieniu piasku i żwiru mika występuje zasadniczo w postaci płatków, podczas gdy minerały skał płonnych mają postać masywnych cząstek. Po klasyfikacji wielopoziomowej stosuje się specjalny sprzęt do separacji wiatru w zależności od różnicy prędkości zawieszenia w przepływie powietrza.
05 Flotacja
Obecnie istnieją dwa procesy flotacji: jeden to flotacja miki z kolektorami aminowymi w środowisku kwaśnym; druga to flotacja z kolektorami anionowymi w środowisku zasadowym, które przed selekcją należy odszlamić i wielokrotnie selekcjonować.
06 Separacja magnetyczna
Biotyt i flogopit mają słabe właściwości magnetyczne i można je selekcjonować metodą silnego magnetyzmu; Zanieczyszczenia w postaci tlenku żelaza i krzemianu żelaza są często kojarzone z muskowitem, serycytem i lepidolitem, które można również usunąć poprzez silną separację magnetyczną. Urządzenia do separacji magnetycznej obejmują głównie suche i mokre walce magnetyczne, separatory magnetyczne płytowe i separatory magnetyczne o wysokim gradiencie z pierścieniem pionowym.
Tracić korę
Obieranie surowej miki w arkusze miki o różnych specyfikacjach nazywa się peelingiem mikowym. Obecnie istnieją trzy metody obierania, które są ręczne, mechaniczne i fizykochemiczne, które wykorzystuje się do obróbki np. grubych arkuszy, cienkich arkuszy oraz miki rurkowej.
Szlifowanie drobne i bardzo drobne
Istnieją dwa rodzaje produkcji drobnego mielenia i ultradrobnego mielenia miki, metoda sucha i metoda mokra. Oprócz sprzętu do kruszenia i mielenia metoda sucha musi być również wyposażona w sprzęt taki jak przesiewanie i klasyfikacja powietrzna. W produkcji na mokro wykorzystuje się różne urządzenia do mielenia na mokro, a technologia mielenia na mokro jest głównym trendem rozwojowym w produkcji drobnego proszku mikowego.
Modyfikacja powierzchni
Modyfikację powierzchni proszku mikowego można podzielić na dwa procesy: modyfikację powierzchni organicznej i modyfikację nieorganicznej powłoki powierzchniowej. Zmodyfikowany produkt z miki może poprawić wytrzymałość mechaniczną materiału, zmniejszyć stopień skurczu przy formowaniu, dobry optyczny efekt wizualny i poprawić wartość zastosowania itp.
Czas publikacji: 7 marca 2022 r